sawahata.reismee.nl

Postzegel

We hebben opnieuw zon dus we genieten even extra van ons laatste ontbijtje hier op het eiland. De zee is rustig en er staat weinig wind en de boottocht naar het vaste land gaat soepel. Prettiger dan de heenreis. Er staat gelijk een taxi klaar en hij babbelt er de hele rit lekker op los! Gezellig, de vorige chauffeur zei geen woord!

We worden netjes bij ons hotel afgezet en de plaatjes van de kamers zien er precies zo mooi uit als op internet dus we gaan vol goede moed naar de balie. Ze kijkt ons heel vriendelijk aan, lacht lief en zegt: "Jullie hotel is verderop, we hebben twee locaties". Nee! Niet weer! We hadden het nog wel twee keer aan de taxi chauffeur laten zien! Tjonge jonge, wéér zo'n pannenkoek! We vragen of we van kamer kunnen wisselen en in dit hotel kunnen slapen maar dat is helaas niet mogelijk. Over een uur kunnen we gebracht worden dus we moeten ons nog even vermaken. Ok, we hebben toch trek dus we gaan maar wat eten. Kaz neemt voor toe weer schaafijs met jelly en ik kijk toe hoe hij vol jeugd sentiment zit te genieten! In het andere hotel blijkt onze kamer het formaat van een postzegel te hebben waar de muggen familie zijn intrek heeft genomen. We vermoorden er een paar en gelukkig werkt de airco en liggen er schone handdoeken. Het is maar voor 1 nachtje, dat overleven we wel. Maar we gaan wel proberen er iets van te zeggen bij het bedrijf waar we geboekt hebben... De foto's kloppen niet met de werkelijkheid!

Op de planning staat een bezoek aan de avondmarkt maar daar moeten we wel een taxi voor nemen. Er is een avondmarkt voor ons hotel maar we besluiten naar die uit de reisgids te gaan in het centrum. Eenmaal aan de grote weg blijkt een taxi nemen moeilijker dan gedacht en als we even staan te wachten vraagt een voorbijganger vriendelijk waar we naar opzoek zijn. Als we zeggen dat we op een taxi wachtten gaat hij lachen en vertelt ons dat we dan lang kunnen blijven staan maar niet in het centrum komen en dat hij ons wil brengen. Les 1 van verre reizen: ga nooit zomaar met vreemde mensen mee. En wat doen wij? Wij stappen gewoon in! Zolang ik niks eet en drink en hij niet al te hard rijdt kan ik er altijd nog uit stappen dus we nemen de gok. Veilig en wel in het centrum aangekomen vragen we de weg naar de avondmarkt. "Nee, die is hier niet meer" zegt de man vriendelijk, "die is verplaatst naar... " Jullie raden het al! Voor de deur bij ons hotel waar we net vandaan komen! Hebben wij weer! Dit keer is het makkelijker een taxi te regelen die ons netje voor de deur af zet, nu wel goed gelukkig. We eten wat, lopen wat, drinken wat... De temperatuur is gezakt naar 33graden en het is al 21.00. Een douche zou lekker zijn dus we gaan onze postzegel opzoeken. Morgen een beetje uitslapen en naar het vliegveld, want het volgende eiland wacht met smart op ons!

Reacties

Reacties

Charley

Wat een enerverende happenings...! Dat doet me denken aan onze culturele bus trips met alleen 5-sterrenhotels van vroeger. Ik weet dus precies wat je bedoelt met die “postzegel”. Toch wel leuke ervaringen waar je wat van kunt leren. We wensen je veel genoegen met je bezoek aan het volgende eiland.

Frans Vijn

Wat een verhaal. Gelukkig is die "postzegel" voor 1 nacht.
Goede reis naar het volgende eiland.

Groetjes
Frans V.

Leonie

Haha lang leve de reisgids van 2-jaar oud..hopelijk meer geluk op het volgende eiland! Xx

Max en An

En van je HELA , HOLA !!! houdt er de moed maar in. XXX van ons

Snarf

Toppie!!!!

J&J

Whahaha, ik heb echt dubbel gelegen bij het lezen van dit verhaal! Je schrijft met lekkere droge humor icm zelfspot en t is zo herkenbaar! Hihihihi, ja achteraf kun je er veel beter om lachen ????
XxxJess

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!